Artykuły dot. negocjacji

Przykładowe różnice międzykulturowe – kraje europejskie

Negocjator / Baza wiedzy / Różnice międzykulturowe – Europa

Przykładowe różnice międzykulturowe – kraje europejskie

W tym artykule przedstawię kilka charakterystycznych cech wynikających z różnic kulturowych, z którymi można się spotkać negocjując z czteroma przykładowymi nacjami. Francuzi Pierwszą i najważniejszą umiejętnością przy rozmowach z Francuzami jest znajomość ich języka na biegłym poziomie. To jeden z kluczy do otworzenia furtki do wspólnych interesów. Brak znajomości francuskiego znacznie utrudni przekonanie ich chociażby do rozmów, natomiast nie oznacza jeszcze przegranej. Jeżeli reprezentujemy firmę, która ma swoje oddziały we Francji, możemy użyć tego faktu, aby zyskać przychylność i rozpocząć proces komunikacji. Drugą istotną kwestią jest punktualność. Zaniechanie szacunku wobec czasu partnera francuskiego może łatwo skończyć się zerwaniem negocjacji. Ogólnie Francuzi bywają wyrachowani i zimni. Niemcy Wchodząc w negocjacje możemy być pewni, że niemiecki negocjator przygotował się wzorowo. Pozyskał informacje o nas i szczegółowe dane o firmie, którą reprezentujemy. Ponadto możemy oczekiwać, że rozmówca posiada fachową wiedzę branżową i będzie skrupulatnie analizował przedmiot transakcji. Jeżeli przedmiotem jest produkt, lepiej aby jakością nie odstawał od niemieckich standardów. Będąc świetnymi inżynierami, oczekują tego samego od dostawców. Do tego, ważne dla nich jest, aby niemieccy klienci zostali profesjonalnie obsłużeni, co obejmuje również dokładne poznanie ich potrzeb. Jeżeli chodzi o kulturę, to spodziewajmy się i przygotujmy się wyłącznie na profesjonalizm. Wysoka etykieta, punktualność, rozmowy konkretne i tylko na temat. Wielka Brytania Przede wszystkim, ważne jest sprawdzić z kim się negocjuje, ponieważ może się okazać, że nie będzie to rodowity Anglik. Możemy trafić na Szkota lub Irlandczyka, dla których nazwanie Anglikiem bywa obraźliwe. Ponadto, z racji na wysoką liczbę imigrantów, nie powinno nas dziwić, iż negocjujemy z osobą pochodzącą z innej nacji – wtedy dobrze się przygotować z obu kultur, gdyż nie wiemy czy przyjezdny już przyswoił styl panujący w Wielkiej Brytanii czy nadal trzyma się rodowitego. Po pierwsze, Anglicy nie lubią informować o braku pełnomocnictwa decyzyjnego, jeżeli takiego nie mają. Łatwo robią wrażenie autorytetu, przez co może być to ciężko zweryfikować. Po drugie, rozmowy o interesach poprzedzają i kończą luźne tematy towarzyskie, dlatego warto być na czasie z wiadomościami, aby móc z lekkością nawiązać rozmowę. Same rozmowy o interesach przebiegają w wysokiej kulturze. Włosi Z natury mniej formalni, otwarci i ekspresyjni. Po pierwsze, uwielbiają się targować, szczególnie w aspekcie ceny. Z tego powodu warto odpowiednio dostosować wejściową propozycję oraz staranie przygotować się do przedstawienia z czego wynika podawana cena. Włosi mają bardzo specyficzny śródziemnomorski styl bycia. Oznacza to, że mają wyjątkowo luźne podejście do punktualności i zdarza im się przełożyć lub odwołać spotkanie nie informując o tym uczestników. Są ciepli, lubią rozmawiać o swoich rodzinach i polityce przed przejściem do interesów. Ich emocje potrafią być dynamiczne, przechodząc ze spokojnych w głośnych i gestykulujących. Decyzje generalnie wolą podejmować po dłuższym namyśle lub w ostatniej chwili. Zmienność to trafne określenie stylu włoskiego.